Το θέατρο στην εκπαίδευση της «δημιουργικότητας» και της «καινοτομίας»: μια απρόσμενη εξέλιξη

τηεατρ

των Αντιγόνης Παρούση* και Βασίλη Τσελφέ*

Με αφετηρία στη μεταψυχροπολεμική Αμερική και με συνέχεια στην Ευρώπη της οικονομικής κρίσης αλλά και στις ανερχόμενες οικονομίες της Ανατολής πραγματοποιείται σήμερα, σε κάθε άκρη του παγκοσμιοποιημένου οικονομικά και πολιτικά κόσμου, μια θεαματική στροφή στον προσανατολισμό των σκοπών της θεσμοθετημένης Γενικής/ Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Για πρώτη μάλλον φορά στην ιστορία τους, οι εκπαιδευτικές δομές αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομική διαδικασία και επιχειρείται να μετασχηματιστούν από αναπαραγωγικές των πάσης φύσεως σημαντικών γνώσεων σε παραγωγούς «δημιουργικότητας» και «καινοτομίας». Ανα- ζητώντας στηρίγματα στην προσπάθεια αυτή οι ευρύτερες δομές της εκπαίδευσης συ- ναντιούνται με την εκπαίδευση στις τέχνες (Arts Education), όπου οι διδακτικές και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις υιοθετούσαν από παράδοση τη δημιουργικότητα και την καινοτομία ως ουσιαστικό μέρος της μύησης μαθητών και φοιτητών στις καλλιτεχνικές πειθαρχίες. Το Θέατρο στην Εκπαίδευση παίρνει θέση σ’ αυτή τη διαδικασία. Προς ποια όμως κατεύθυνση;

Διαβάστε το άρθο εδώ.

*Η Αντιγόνη Παρούση είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών.
 
*Ο Βασίλης Τσελφές είναι καθηγητής της Φυσικής και της Διδακτικής των Φυσικών Επιστημών στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. 
 
Το άρθο πρωτοδημοσιεύτηκε στο βιβλίο:
Γκόβας, Ν., Κατσαρίδου, Μ., Μαυρέας, Δ. (επιμ.). (2012). Θέατρο και Εκπαίδευση: δεσμοί αλληλεγγύηςΠρακτικά από την 7η Διεθνή Συνδιάσκεψη για το θέατρο στην εκπαίδευση 2012. Αθήνα: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (ISBN 978-960-9529-01-3)